Tekstil - Devlet sektöre nasıl bakıyor?

Konu, Çinliler tekstile nasıl bakıyor? Beş yıllık plan ve devlet planlama teşkilatı gören NDRC'nin açıklayıcı bir makalesine binaen anladıklarımı not düşüyorum.

Bir kere tekstili terk etmedikelerini ve terk etmeye niyetleri olmadığını söyleyeyim.

Planlama teşkilatının beş yıllık plan değerlendirmesinde de bu husus epey net vurgulanmış.

Ama eski haliyle de devam ettirmek istemiyorlar.

Tamam. Tekstil, “çok büyük, çok yaygın, çok istihdam yaratan” bir sektör olarak görülüyor.

Yani sosyal ve ekonomik açıdan vazgeçilmez.

Ama aynı zamanda düşük marjlı, yoğun rekabetli ve kolay “iç rekabete” giren bir alan.

Neticede ne stratejik ne büyüme sektörü. Ama istikrar faktörü öne çıkıyor.

Bu yüzden dönüşüm odaklı bir yaklaşım var.

• İstihdamı taşısın.
• İç pazarı beslesin.
• İhracatta taban oluştursun.
• Ama ülkenin doğu kıyılarında sıkışıp kalmasın.

Son cümle önemli, zira teşkilat metninde coğrafya vurgusu var.

İç bölgelere kaydırmayı planlıyorlar.

Şöyle bir arka planı var. Çin kıyıları ekonomik olarak gelişmiş bölgeler.

İç kesim ise tekstile daha uygun.

Bu noktada şuna da dikkat çekmek isterim. Bir ülkede ücretler artınca tekstilin başka ülkelere taşınması lazımdı.

Aslında Çin'de de taşınıyor. Ama Çin kıta gibi, Çin'in farklı ve az gelişmiş bölgelerine taşınıyor.

Doğuda sadece işçilik pahalı değil

Arsa pahalı.

Çevre baskısı yüksek.

Yerel teşvik olanağı var, ki kıyı kentleri için tekstile teşvik pek söz konusu olmuyor.

Öte yandan tekstilde de katma değer vurgusu var.

Fonksiyonel tekstil, teknik kumaş ve endüstriyel fabrik gibi terimler kullanmışlar.

Otomotiv, savunma, enerji, sağlık gibi alanları adres görtermişler.

Tahmin edileceği gibi marka ve tasarımın da altını çizmişler.

Tekstilde bir başka temas ise çevre ve yeşil faktörleri.

Bunları Çin dert ediyor mu tartışılır ama Pekin, Shenzhen ve Şanghay gibi zengin kıyı kentleri ediyor.

Kendi bölgelerinde kirli endüstriler istemiyorlar.

O bakımdan su tüketimi düşük, geri dönüştürülmüş elyaf kullanan ve karbon ayak izi ölçülen bir üretimden bahsediyorlar.

Ayrıca makinalaşma ve otomasyona dikkat çekmişler.

Burası önemli. Tekstilde de makine yenileme, otomasyon ve dijitalleşme teşvik ediliyor.

• Akıllı kesim.
• Otomatik dokuma.
• Enerji verimli boyama.
• Stok ve sipariş yönetimi.

Zaten tüm olayları olayları daha çok işi daha az iş gücüyle yapabilmek.

Verimlilik.

Geçenlerde de bir çakmak hikayesi vardı. FT yazmıştı. Çakmak fabrikaları durmadan işgücü azaltıyor, ama otomasyonla verimlilik elde ediyorlar.

Neticede işçi sayıları düşüyor, çıktı sayıları katlanıyor vs.