Rüzgar - Offshore pazar

Rüzgar türbini sektörü toparlandı, toparlanıyor toparlanacak derken yıllar geçti…

Bu defa da Trump çıktı. Genel tablo hoş değil. Reuters de çok sayıda sektör paydaşıyla yaptığı mülakatlar üzerinden bence güzel bir offshore tablosu çizmiş. Aşağı ChatGPT çevirisini bırakıyorum, bloga da arşivleyeceğim. Özellikle enerji, yenilenebilir ve tabii ki rüzgar sektörü yatırımcıları için uzun uzun okumaya değer. 👇

18 Kasım (Reuters) – İptal edilen projeler, arızalanan türbinler ve terk edilen arazi kiralamalarıyla geçen bir yılın ardından, küresel deniz üstü rüzgar enerjisi sektörü, ABD, Avrupa ve diğer bölgelerde hükümetler tarafından belirlenen iddialı hedeflere ulaşma şansını büyük ölçüde kaybetti.

Reuters, altı ülkeden 12 deniz üstü rüzgar enerjisi şirketi, sektör araştırmacısı, ticaret birliği ve hükümet yetkilisi ile görüşerek sektörün küresel durumunu ve geleceğini değerlendirdi. Ortaya çıkan tablo, artan maliyetler, proje gecikmeleri ve sınırlı tedarik zinciri yatırımlarının kurulumları aksattığını gösteriyor.

“Bu hedeflerden oldukça uzaktayız,” diyor enerji araştırma firması Wood Mackenzie’nin deniz üstü rüzgar araştırma başkanı Soren Lassen. Yaptığı açıklamaya göre, deniz üstü rüzgar santrallerinin küresel ortalama maliyeti şu anda megavat saat başına (MWh) 230 dolar – son iki yılda %30 ila %40 artış ve kara tesisleri için ortalama 75$/MWh maliyetinin üç katından fazla.

Bu durum, şirketlerin geri çekilmesine neden oluyor. Geçen ay BP, deniz üstü rüzgar işindeki hissesini satmayı değerlendirdiğini açıkladı. Equinor ise bu yıl başında Vietnam, İspanya ve Portekiz’deki yatırımlarını bıraktı. Bu arada sektörün önde gelen türbin tedarikçilerinden biri olan GE Vernova, yeni sipariş almıyor.

“Piyasada şu anda gördüğümüzden tamamen farklı bir endüstri ekonomisi olmadan (sipariş) birikimimizi artırmayı düşünmüyoruz,” dedi GE Vernova CEO’su Scott Strazik bir yatırımcı toplantısında.

Küresel Hedeflerden Uzaklaşılıyor

Dünya hükümetleri, geçen yıl toplam yenilenebilir enerji kullanımını 2030’a kadar üç katına çıkarma hedefi belirlemişti. Uluslararası Yenilenebilir Enerji Ajansı’na (IRENA) göre, bu hedefe ulaşmak için deniz üstü rüzgar kapasitesinin on yılın sonunda 73 GW’tan 494 GW’a yükselmesi gerekiyor.

IRENA Genel Direktörü Francesco La Camera, deniz üstü rüzgar enerjisinin bu hedefin üçte bir oranında gerisinde kalacağını öngördüğünü Reuters’a söyledi. Diğer üç büyük araştırma firmasının tahminleri ise dünya çapında 500 GW deniz üstü rüzgar kurulumuna ancak 2035’ten sonra ulaşılacağını gösteriyor.

Trump Etkisi

Avrupa, Amerika ve Asya’daki hükümetler, Equinor, Orsted, RWE ve Iberdrola gibi büyük enerji şirketlerini sektöre çekmek için ulusal hedefler belirledi.

Örneğin ABD, 2021’de bu on yılın sonunda 30 GW deniz üstü rüzgar kapasitesine ulaşmayı hedefledi ancak bu yıl Mayıs itibarıyla yalnızca 200 MW faaliyetteydi.

Giden ABD Başkanı Joe Biden yönetimi, 15 GW’lık projeye izin verdi, çeşitli kıyılarda altı arazi kiralama ihalesi düzenledi ve sektöre vergi teşvikleri sağladı.

Ancak ABD’deki deniz üstü rüzgar sektörü, geçen yıldan bu yana iptal edilen projeler ve sözleşmeler, askıya alınan hükümet açık artırmaları ve ülkenin ilk büyük ticari projesinde yaşanan yüksek profilli bir inşaat kazasıyla sarsıldı.

Sektör Trump’ın seçim kampanyasında verdiği, sektördeki ilerlemeyi durdurma sözünü yerine getirebileceğinden endişeli. Bu, arazi kiralama ihalelerinin durdurulması yoluyla olabilir.

Enerji araştırma firması Rystad, ABD’nin 2030 hedefinin yarısından daha azına ulaşmasını bekliyor.

Avrupa da Hedeflerin Gerisinde

Avrupa’da, Rystad enerji firmasında deniz üstü rüzgar analisti olan Petra Manuel, en yüksek hedeflere sahip ülkelerden Birleşik Krallık, Almanya ve Hollanda’nın hedeflerinin %60 ila %70’ine ulaşacağını öngörüyor. Daha mütevazı hedeflere sahip Belçika, Danimarka ve İrlanda gibi ülkelerin de hedeflerini tutturamayacağı ifade ediliyor.

Sektörel ticaret grubu WindEurope, Avrupa Birliği’nin 2030 yılına kadar 54 GW deniz üstü rüzgar kapasitesine sahip olmasını bekliyor. Bu miktar, Kuzey Denizi ülkelerinin taahhüt ettiği 120 GW kapasitenin yaklaşık yarısı.

AB Enerji Komiseri Kadri Simson, hedeflere ulaşmadaki gecikmelerin göz ardı edilemeyeceğini ancak üye devletler tarafından resmi olarak bildirilen bir gecikme olmadığını Reuters’a belirtti.

Çin’den sonra dünyanın en büyük ikinci deniz üstü rüzgar pazarı olan Birleşik Krallık da 2030 yılına kadar 60 GW hedefine ulaşamayacak. EnBW Generation UK’nin genel müdürü Damien Zachlod, Birleşik Krallık’ın Eylül ayında şimdiye kadarki en yüksek bütçeli ihalesini düzenlediğini ve 4,9 GW’lık yeni anlaşmalar imzaladığını belirtti. Ancak 60 GW hedefine zamanında ulaşmak için gelecekteki ihalelerin çok daha büyük hacimlere ihtiyaç duyacağını ekledi.

“Bu hedefe ulaşmak çok, çok zor olacak ve 2030 yılına kadar hedefi yakalayamayacağız,” dedi.

Birleşik Krallık hükümetinden bir sözcü ise yorum yapmak için hemen geri dönüş yapmadı.

Çin Genel Eğilimi Tersine Çeviriyor

Çin, 2022’de deniz üstü rüzgar enerjisinde küresel lider konumuna ulaştı ve genel eğilimin tersine bir performans sergiliyor.

Pekin, sektörünü sübvansiyonlar ve düşük finansman maliyetleriyle hızlandırdı. Sektördeki oyuncuların çoğu devlet kontrolünde ve yerel olarak üretilen deniz üstü rüzgar bileşenlerine erişimleri var.

Çin, 2023’te 6.3 GW’lık deniz üstü rüzgar enerjisi kurulumuyla dünya çapındaki kurulumların yarısından fazlasını gerçekleştirdi. Küresel Rüzgar Enerjisi Konseyi’ne göre ülke, önümüzdeki iki ila üç yıl içinde yılda 11 ila 16 GW arasında kapasite kuracak.

Avrupa, Japonya ve ABD’deki geliştiriciler için Çin’den ucuz ekipman tedarik edilmesi maliyetleri düşürebilir. Ancak bu ülkelerin hükümetleri, Pekin’e bağımlılığı azaltmak için yerel üretimi teşvik etmeye çalışıyor.

Asya’nın Diğer Bölgeleri

Asya’daki diğer ülkeler, Vietnam, Japonya, Güney Kore ve Tayvan gibi, deniz üstü rüzgar enerjisini genişletmek için çaba gösteriyor ancak artan maliyetler ve düzenleyici belirsizliklerle karşı karşıya.

Japonya örneğin, 2040’a kadar 45 GW deniz üstü rüzgar kapasitesi inşa etme hedefi belirledi. Ancak ülke şu anda 1 GW’tan daha az kapasiteye sahip. Japonya’daki bugüne kadarki ihaleler küçük çaplı oldu ve sektör, Japonya dışından gemilerin deniz üstü rüzgar alanlarında faaliyet göstermesini engelleyen yasalarla sınırlı.

Sonuç: Riskler ve Potansiyeller

Global Rüzgar Enerjisi Konseyi Başkan Yardımcısı Rebecca Williams, sektörün hedeflerini kaçırma riski olduğunu kabul ediyor. Ancak doğru politikalarla hedeflere ulaşmanın hâlâ mümkün olduğunu ifade ediyor.

“Tabii ki, bir hedef belirlediğinizde o hedefin gerçekleşmeme riski her zaman vardır,” dedi Williams, Bakü’deki COP29 konferansı sırasında.
“Ancak hedef, türbinleri suya indirmenin kendisi değildir.”

Hedeflere ulaşılması, yalnızca projelerin uygulanabilirliği ve doğru politikalarla sağlanabilir. Ancak mevcut ekonomik zorluklar ve hükümet desteğindeki eksiklikler, bu hedeflere ulaşılmasını ciddi şekilde zorlaştırıyor.

LSEG WorkSpace içinden çektiğim için link bırakamıyorum. Reuters'in websitesinde orjinali vardır veya geç de olsa yayımlanacaktır.