Bloomberg News - Çin çelik sektöründe kriz (AI Özeti)

(Google Gemini aracılığıyla özetlendi)

Şanghay'lı tüccar Yu Yongzhang'ın yıllık çelik satışları, birkaç yıl içinde dörtte üçten fazla azaldı, öyle ki piyasada "ışığı göremiyor". Şili'de, 1000 milden fazla uzakta, Hector Medina, Huachipato çelik fabrikalarında yaklaşık elli yıl çalıştıktan sonra işini kaybetmek üzere.

Ortak faktör, uzun süredir çalıştıkları endüstride, dolayısıyla kariyerleri ve geçim kaynakları üzerinde egemen bir güç olan Çin.

Çelik söz konusu olduğunda, Çin yılda 1 milyar tondan fazla üretimle, dünya üretiminin yarısından fazlasını karşılayan kraldır. Ama şimdi sallanıyor. Ve tıpkı metalin süper üreticisi olma yolunda yükselişi sırasında küresel endüstriyi sarstığı gibi, zirve çelikten bir düşüşün de aynı derecede çalkantılı olma potansiyeli var.

Basitçe söylemek gerekirse, yurt içindeki inşaatlardaki durgunluk, çok fazla çelik ve çok az talep olduğu anlamına geliyor. Dünyanın geri kalanı için korku, aşırı ürün için daha fazla bir çöplük haline gelmesi, fiyatları düşürmesi, fabrikaları işsiz bırakması ve işçileri işsiz bırakmasıdır.

Bu, şu anda dünyanın, özellikle de Almanya'nın bu yıl neredeyse hiç büyümeyeceği Avrupa'nın karşı karşıya olduğu ekonomik zorluklara katkıda bulunacaktır.

Başkan Xi Jinping'in mülke dayalı büyümeye olan bağımlılığı sona erdirme çabası, çelik endüstrisi için derin etkiler taşıyor. Önümüzdeki yıllarda dünyanın 2 numaralı ekonomisini yüksek teknoloji ürünü imalat ve yeşil teknolojilerin güçlendirmesini istiyor ve ülkenin emlak krizi, hızla artan talebin uzun bir dönemini sona erdirdi.

Ancak ülke liderlerinin, ekonomiyi ve istihdamı desteklemeye çalışırken, bir daralmanın nasıl yönetilebileceği konusunda büyük sorular var.

Şanghay'daki ticaret şirketi bina temelleri için çelik kazıklar satan (klasik bir inşaat çeliği ürünü) Yu, "Kar marjları düşen fiyatlarla birlikte daralıyor. Bu yıl neredeyse hiç para kazanamıyorum" dedi. "Çin talebi zayıf."

Zorluğun boyutu bu hafta Hu Wangming tarafından açıkça ortaya kondu. China Baowu Steel Group Corp.'un patronu olarak, iki yüzyıldır küresel sanayileşmenin temelini oluşturan, her yıl 130 milyon ton çelik üreten yüksek fırınlardan oluşan bir imparatorluğu yönetiyor. Bu, ABD, Almanya ve Fransa'nın toplamından daha fazla.

Bir uyarı yapan ilk kişi olmaktan çok uzak olsa da, Hu, Çin çelik sektörünün "sert bir kış" ile karşı karşıya olduğunu söylediğinde, sözleri hem Çin içinde hem de dünyanın geri kalanında ağırlık taşıyordu.

Shanxi Jianbang Group da son günlerde krize dikkat çekti. Genel Müdür Zhang Rui, 15 Ağustos'ta WeChat kanalında yaptığı açıklamaya göre, çelik endüstrisinin mevcut zorluktan kurtulmak için işletmelerin %30'undan fazlasını kesmesi gerekiyor.

Danışmanlık şirketi Shanghai SteelHome E-Commerce Co.'nun kurucusu ve sektörde 40 yılını geçirmiş olan Wu Wenzhang, "Çin'in çelik talebi zirveye ulaştı ve ardından istikrarlı bir düşüş görmeliyiz" dedi. "Çelik şirketleri arasında hükümet tarafından güçlü bir birleşme ve yeniden yapılanma baskısı olmadıkça, çeliğin önümüzdeki iki ila üç yıl içinde bu döngüden çıkması çok zor olacak."

Emlak piyasasındaki düşüşe ek olarak, altyapı harcamaları azalmaya başladı ve fabrikalar sürekli düşen fiyatlarla mücadele ediyor. Yine de, Xi'nin hükümeti önceki krizlerde görülen türden büyük bir teşvikten kaçınmış olsa da, Çin ekonomisi yaklaşık %5'lik bir büyüme hedefine ulaşma yolunda ilerliyor.

Çin'in ölçeği, iç talepteki en küçük dalgalanmanın bile taştığında muazzam bir hasara neden olabileceği anlamına geliyor. İhracatı, ilk yarıda tüm Kuzey Amerika'nın üretimi kadar büyüktü ve bu yıl yaklaşık 100 milyon tona ulaşacak.

Bu, bazı çeliğin denizaşırı ülkelere gönderilmesini daha karlı hale getiren yurt içi fiyatlardaki düşüşle körüklendi. Sıcak haddelenmiş rulo (bir kıyaslama ürünü) Çin'den 2020'den bu yana en ucuz seviyesinden sevk ediliyor.

Şimdi, Çin hükümeti bir ikilemle karşı karşıya. Bir yandan yetkililer endüstriyi yeniden yapılandırmak isteyebilir, ancak bunu yapmak ekonomik belirsizliğin arttığı bir dönemde büyümeyi zorlayabilir ve istihdamı tehdit edebilir.

Çelik kritik öneme sahip, milyonlarca iş metal üretimine ve yüksek fırınları ateşlemek için kullanılan kömüre bağlı. Zayıf talep ve aşırı kapasite, zarar eden şirketlerin sayısında hızlı bir artışa yol açtı. Haziran ayında 2.300'den fazla firma zarar etti, bu da geçen yılın sonuna göre üçte bir oranında bir artış anlamına geliyor.

Çelik üreticilerinin, altta yatan aşırı kapasite sorununu çözmese de mevcut düşüşe tepki verdiğine dair bazı belirtiler var. Temmuz ayındaki üretim, bir yıl öncesine göre %9 düştü ve ihracat son aylarda biraz azaldı.

Yukarıdan aşağıya yeniden yapılanma için bazı emsaller var. 2015-2016'daki düşüşün ardından Pekin, eski tesislerin kapsamlı bir şekilde kapatılmasını emretti ve yeni tesislerin inşası için daha katı kurallar getirdi.

Aşırı üretimle mücadele için en son çaba, bu on yılın başında, bu kez karbonsuzlaştırma himayesinde başlatıldı. Üretim 2020'de rekor düzeyde 1,05 milyar tona ulaştıktan sonra Pekin,  emisyonları dizginlemek için bir önceki yılın seviyesinde veya altında bir sınırlama getirdi. Çaba, kendi kademeli şartlarında genel olarak başarılı oldu, ancak üretimde önemli bir kesintiye yol açmadı ve inatla bir milyar tonun üzerinde kaldı.

Bu seviyeyi büyük ölçüde ihracattan gelen tahliye vanası sayesinde korudu. Araştırma şirketi Kallanish Commodities Ltd.'ye göre iç talep 2020'den bu yana %10'dan fazla düştü. Dünya Çelik Birliği Nisan ayında, Çin'in çelik talebinde zirveye ulaşmış olabileceğini ve orta vadede daha fazla düşüşün muhtemel olduğunu söyledi.

Steelhome'dan Wu, "Bir kişinin para kaybetmesi normaldir, ancak tüm sektörün para kaybetmesi anormaldir, bu nedenle hükümet politikası ayarlanmalıdır" dedi. "Sadece pazara güvenirse tüm sektör çok perişan olacak."